|
een klap van de molen de hersenpan danst op houten klompen en harde stenen weergalmen uit de maat die al vol was van zichzelf
als de wieken in een cirkel draaien gaat de molenaarsvrouw mee in de dans van de maaiende vuisten en schreeuwt iets onverstaanbaars in de wind
de molenaar hoort het niet hij wentelt onverstoorbaar de bakkersvrouw door het meel
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|