|
en in een dodelijke stilte
te laat voor enig vogelzang
verdrink ik in gevoel
wikkel een sjaal
om 't dorre nekvel en
wurg het neergebogen hoofd
droom mij terug haar schoot
die bloedrood mij verdronk
[een vrouw als het begin;
mijn schreeuw is bloedig, vlezig]
donker, duister 't venster
als spiegel in een spiegel
waarin een vrouw als automaat
- voor mij een levenloze pop
en toch ook voor de helft mezelf -
en in mij duizend keer gelezen
terug het gisteren in het nu
diep in mijn hart gebrand
sunset 02-05-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|