 |
| dennist - 17:55 20-06-2007 |
|
|
mijn spiegel is gebroken
geen scherven van geluk
want een splinter
heeft mijn ziel geraakt.
geen kubus van het universum
of fontijn van het leven
maar een zwart gat
waar geen ontsnappen aan lijkt.
simpele zielen blauwe lucht
en het groene van het gras.
kan ik me niet meer herinneren
dat vroeger alles beter was.
elke dag een strijder
kan ik wel begrijpen
waarom sommige niet kunnen wachten
tot de nacht weer rust brengt.
|
|
|
Reactie gegeven door Diddy - 11:18 05-02-2010 |
|
|
|
Beste dennist,
opeens kom ik jouw gedicht tegen en het grijpt mij aan.
Om de wanhoop die er uit spreekt, maar ook omdat het zoveel biedt
om op te reageren. Hoewel het lang geleden is dat je dit schreef, hoop ik dat mijn reactie jou toch bereikt.
-elke dag een strijder-
dennist, graag zou ik meer va je lezen.
groet,
diddy
|
|
Reactie gegeven door Robert - 21:51 20-06-2007 |
|
|
|
Het gedicht leest wel prettig opzich, maar het is voorspelbaar. En de woorden die Buigt opnoemde moet je naar mijn idee niet teveel in een gedicht gebruiken (hoewel ik het zelf ook wel eens per ongeluk doe). Daardoor komt het zo cliché over, terwijl er veel meer uit te halen is als je wat orginelere woorden gebruikt.
En waarom wel punten maar geen hoofdletters?
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 21:18 20-06-2007 |
|
|
|
Volgens mij is het fontein. En sommigen. En ook kwa inhoud is het van dik hout dennis. Spiegel, scherven, geluk, ziel, lucht, gras, nacht, rust. Je kon er patent op aanvragen.
Nee kerel, het is een leuke voor het poesiealbum van mijn achtjarige nichtje, best wel. Maar buiten de lettertempel, links naar beneden, staat zo'n schaamhokje. Daar zitten simpele zielen blauwe lucht.
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 19:20 20-06-2007 |
|
|
|
beste Dennist, het gedicht begint goed, in de eerste vier regels roept je de suggestie op van de spiegel van de ziel, een oud beeld voor de ogen, het is een volle zin, een nuchtere vaststelling. Dan volgen twee wijdse metaforen in een nieuwe zin, waarvan niet heel duidelijk is waar ze betrekking op hebben (die spiegel? of de ziel zelf?)Maar goed, dit alles wekt grote verwachtingen.
Dan valt het gedicht een beetje om, het contrast met het goede aardse leven is qua woordkeus goed, alleen de zin is krom, zonder dat duidelijk is waarom dat iets toe zou voegen. In de laatste strofe zou alles op zijn plaats moeten vallen, de schrijver voelt zich een strijder, dat is een goede verklaring en een mooi woord. Ik vind het prima dat je in het midden laat tegen wie of waarvoor je strijdt, alleen, WAT, in 's heren vrede, hebben 'sommigen' (met 'n' als het over mensen gaat) ermee te maken?
Je komt een heel eind in het beschrijven van de gewonde ziel, alleen , laat het bij die ene ziel die het onderwerp van het gedicht is, check je metaforen (drukken zij echt uit wat ik wil zeggen) en wissel geen complete grammaticale zinnen af met losse flarden tekst. Veel succes! Groet, Nelleke
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
