|
Avontuur begon
in het IJspaleis
Kou van witte stilte
verjaagd door jouw lach
werd vuur
aan de horizon
Voor een blik
op jouw onschuld
bleven daden gedachten
doelloos zwervend
door het achterland
De weg leidde
door heldere heuvels
langs groene beken.
Over vage bergen
door hel en nevelvlek.
In elke plooi,
groeide een vogel
joeg een bloem door de lucht.
Waar sterke liefde is
vind je altijd wonderen.
|