|
Ik werd genereus geboren
uit het schuim van de zee
met de hoge golven
van de machtige, masculiene god.
Zij brachten jouw schelp
naar de beruste branding:
waar ze opensprong
en je in al jouw naakte
elegantie openbaarde.
Daar was jij,
een onbeschreven blad,
wachtend op de gloeiende inkt
uit mijn overvolle pen.
Een blad canvas op mijn schildersezel
met dit denderend-druipend penseel
in de strakke als strenge vuist.
Nu tracht ik jouw perfectie
weer te geven op lange lijn:
als een duizelende dualiteit
meestal feminien maar ook man
want vervormd en vrouwelijk vreeswekkend
want de indolente of imaginaire betekenis -
de tweeslachtige Venetiaanse maskerade!
Vanaf deze verre afstand wil ik
dicht bij je zijn - eeuwigdurend:
dan wil ik jouw leestekens raden.
Op deze afstand wil ik
dicht bij je zijn
en wil ik jouw tekens raden.
|