|
een blik, niet veel meer dan ogenschijnlijk het herinneren van toekomstige mogelijkheden maar ook het weifelen tussen hand en mond
(dit woordloos aanduiden van verwardheid van een zo teder voelen)
schemerend de omtrekken, het zien van jouw midden in het hier en nu waar lucht en water woorden dragen de zinnen, de stappen, het altijd schuwe hart.
sunset 09-01-2008
|