|
Er zijn dagen,
die zwart zijn
door alle dingen
te zwaar
om nog te dragen.
Tijden vol
gebeurtenissen
te veel
maar ook te akelig
om nog langer
te verdragen.
Maar om je heen
lijdt iedereen
zijn eigen deel;
wie kun je nog
om hulp vragen?
Dus loop je door;
het stapelt op;
nog wacht je af
totdat de bom barst.
.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|