|
ik heb me op de grond gezet
om zelfs de kleinsten niet af te schrikken
heb ik mij niet meer bewogen
enkel nog schaduw geworpen
licht over mijn benen laten wandelen
plots is het 1u30 's nachts
en ik begraaf de winter en mezelf
onder een smetteloos wit doek
van rijp over een slapende akker
wat er gebeurt met mijn eenzaamheid
weet ik niet – muren kleven nog steeds aan mij -
maar ik zoek tastend de juiste weg
in een uitdijende ochtend waar schuchter
een zon ontwaakt en een jonge lente springt
lachend in de helder geworden kamer
sunset 24-02-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|