Open deurdicht
Een laatkomer loopt hard op nieuwe schoenen
waar gaat het heen, zus, naar het hart?
Vergeet niet door de zalen heen te lopen en dan
komt de opdracht in een ingestorte kuil te stappen
zand intimideert zonder onderlaag
achter zwetend draad schrik ik me
er doorheen tot de korrels intiem
in mijn oren zoemen: bij jezelf, zus
Hoezo easy
please – don’t please
stating the obvious
hartekloppen kloppen
het zand uit je ziel
galmen door de aula
Zijn, zus, zijn
bij jezelf, zus
waar hakken op houten trappen galmen
don’t please please
zwijg - de blaren in je schoenen
spreken voor zich
26-27 mei 2007