|
De kroon op mijn werk, dit leven. Ik arbeid al een tijdje aan een oeuvre. Ik was een jaar of veertig hoedenmaker op de Krim. Doodgebeten door een hond die dol was. Niet op hoeden, ha ha ha. Nou ja, prinses geweest natuurlijk, aan een beetje stoffig hof en lang geleefd als knecht van generaties boeren.
Wat ik toen dacht ging grotendeels verloren in de pauzes van de geest. Ik herinner me het meest van het verlangen naar de ogen. Soms bruin of groen, maar meestal blauw en steeds dezelfde liefdevolle blik. Nooit heb ik er langer dan seconden in gedwaald. Vandaag heb ik de volle vijf minuten al gehaald.
|