Ik weet niets van schedels onder de vloer
of van knekels in de fundering, bloed in de spouw
geschreeuw uit de kelder, gefluister op de trap
en op zolder een hangende vrouw
Zo in het schemer schets U grapjes,
doch U maakt mij van streek
uw stem klinkt nu vreemder
en uw gelaat toont bleek
Ik heb er genoeg van,
en zou nu liever gaan
Spoken? Ik geloof U op uw woord
maar waarom blijft U zo staan?