|
een laatste slok
- hoe mooi de vroege
ochtenduren zijn de beste -
ontspannen kijken
in wat moezelresten
zesuurgeluid en honger naar
een slaaptekort als déjà vu
en 't zacht heroïsche
dat in jouw ademen valt
stoïcijns als zwaluwlied
de eerste zonneglans
dauwdruppelglimmend
waait 't door eikentwijgen
droom ik je donkere haar
in melkschuimsneeuw
terwijl wat winterplagen
naar afscheid neigen.
sunset 31-03-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
