|
Herfst draagt de kleur van veel vervulde wensen,
een oogsten van wat eens de lente heeft gezaaid
de mooie dingen in contakten met veel mensen
want ouderdom heeft loze doelen teruggedraaid.
Wat is de baat van dozen vol met kleding
waarin men een skelet slecht tooien kan?
het kopen uit verveling wordt dan tot tijdsbesteding
want ondanks veel make-up wordt men er niet meer mooier van.
Het enige dat blijft zijn zij, die van je houden;
nog samen met jou voortgaan in diezelfde trage tred
en zelfs hun laatste sou nog met je delen zouden
tenzij - helaas- ten slotte de dood hen dat belet.
De waarde die men nalaat is niet vervat in dingen
want spullen slijten snel, nog sneller hun belang,
het mooiste wat wel blijft zijn de herinneringen
aan dingen die gebeurden en aan hun samenhang.
|