|
|
Geschreven door sunset |
|
|
het rolluik niet helemaal gesloten
sluit ons niet af van de lucht; zevenen-
dertig vage horizonten liggen voor ons
harten vergeten ze zonder verlangen
sterft het licht net honingkleurig nog
en nu eerder appelbloesem
hoe traag de wereld hoe traag ook
smart om de snel verstrijkende tijd
in de te langzame ontluikende lente
onze stemmen en handen onzeker
in het ons ontdekken branden zoenen
op zachte beschermde plekjes van een lijf
het berijden van toppen liefdesgolven
laat ons de winterkilte vergeten van dagen
zonder strelende kussen herinner jij je
in 't diepste van jouw zijn een huid:
half zon, half maan
sunset 24-04-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|