|
 |
|
Geschreven door milou |
|
|
een zomer om nooit te vergeten
ja want sinds kort heeft ze een man die wacht
op haar en hij heet Hector
een ouderwetse naam -toegegeven-
maar een bovenbeste kerel
die nooit of toch zeer zelden
een verkeerd woord zegt
en nog werkt ook, ja en nog wel op een kantoor
zevende verdieping met zicht op zee
geen directeur maar toch in die buurt
assistant manager iets in die trant
-geen gewone employé die met de prikklok werkt
en zich in een vale refter versterkt-
van waar ze zit op het terras kan ze zijn vensters zien
die nu open staan omdat zij er is met haar bloesje aan
en die plastieken bloem in haar haar
de kers op de taart zij spant de kroon
zegt hij
ze heeft erover gedacht om een vlieger te maken
van haar servet of van haar krant die tot bij hem
binnen kan vliegen maar het lukt maar niet
daarvoor zit hij veel te hoog en ook weet ze niet
hoe zoiets daarboven aankomt zo'n vlieger
met een hartje op in rouge die zomaar komt binnenvliegen in een vergadering van topmanagers misschien vindt hij dat kinderachtig en ongepast en breekt hij de relatie af
mannen zijn raar
soms komt hij voor het venster staan en zwaait naar haar
de twee armen opgestoken de paus precies in 't Vaticaan
zij heft dan haar glas en werpt hem kushandjes toe
het duurt een hele tijd voor hij dan weer verdwijnt
soms is ze zelfs een beetje beschaamd zolang dat hij blijft staan
bijna een aap die haar bespringen gaat
je weet maar nooit
een zomer om nooit te vergeten en toch en toch
spookt het soms in haar hoofd dat hij per ongeluk
al zwaaiend uit het venster dondert van zeven hoog
en zij reikhalzend tussen het volk toesnelt en gaapt
hoe hij door potige verplegers deskundig in een ambulance
wordt geladen, de voeten eerst en dan onder het laken het bloed en de gebroken knoken in vormloze zak (en as)
een ongeluk is vlug gebeurd
Ze zou geen kik geven en thuisgekomen zelfs geen mailtje
naar haar vriendin sturen met de melding Hector is dood
crematie volgt en daarna broodje gezond en glaasje rosé
misschien is het juist daarom een zomer om nooit te vergeten omdat er niets bijzonders gebeurt tenzij dan dat
ze nu een man kent die Hector heet en om het half uur
voor het venster staat en naar haar zwaait als een aap
het leven is mooi
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
