|
zeg vaarwel
tegen nacht
die ankerloos
eenzaam ochtend
tegemoet grijst
en sluit je ogen
de hemel straalt
geeft zichten vrij
vernevelt het denken
en niets is helder
ondanks dit en dat
in gedachten het gisteren
morgen het verlangen
net als eenzaamheid
weet wat ik ben
zelfs wat ik word
wanneer jij zegt
hoe dicht wij ons zijn
en toch, zo ver boven
- of onder - lief ik jou.
sunset 20-02-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|