Hoofdmenu
    Hoofdpagina
    Gedichten
    Auteurs
    Zoeken
    Reacties
    Insturen
    Voorwaarden
    Greencard
    Contact

  Inloggen
 

  Registreren
  Wachtwoord vergeten

  Laatste 35 reacties
 
re: FEESTDiotheC...
re: Lezenwietewu...
re: Lezenwietewu...
re: FEESTSoit
re: FEESTSoit
re: vegannis...MirandaMei
re: FEESTMirandaMei
re: InktDiotheC...
re: Pasen aa...Tsila
re: Inktwijnand
re: vegannis...Erik Le...
re: vegannis...Mr.Deuce
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktBuigt
re: Inktcoolbur...
re: InktDiotheC...
re: Inktwijnand
re: Inktcoolbur...
re: Inktwijnand
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: (G)razen...coolbur...
re: Spokencoolbur...
re: De geur ...Claudel...
re: SpokenClaudel...
re: vegannis...Erik Le...
re: [30-007]...Claudel...
re: Morsewijnand
re: Herderst...coolbur...
re: Nimfomaniakcoolbur...
re: Brozen d...MirandaMei
 Meer reacties

  Laatste 25 gedichten
 
Inktcoolbur...
vegannisatieErik Le...
The African ...Claudel...
Licence to k...Claudel...
I wanna be y...Claudel...
Waar is Stev...Claudel...
alweer bijna...DiotheC...
Con-textdegon valk
Stop de tijd !!Claudel...
Tattoo you Claudel...
Zo'n dagDiotheC...
Een HuisHenk Gruys
herfst 2019augusta
FEESTSoit
Filosoof in ...Claudel...
bewegingenErik Le...
dubbellevenErik Le...
Claude Money?Claudel...
Brothers in ...Claudel...
Beast of bur...Claudel...
VogelsMarkeR
SleutelsHenk Gruys
Renee, remem...Claudel...
ViltjeSoit
Adem voor ad...seline168
 Meer gedichten
Het ritueel van de verwonde vingers
Geschreven door Henk Gruys Stuur e-mail Alle gedichten bekijken van deze schrijver

                    Het ritueel van de verwonde vingers


Mijn grootmoeder van moederszijde woonde in een huis dat voor een ter plaatse onbekende bezoeker niet gemakkelijk te vinden was.
    Kwam je door de Hoofdstraat, net voorbij de ingang van het park met zijn dikke bomen, dan zag je links een zwaar, massief pand, oker van kleur, waarin de dominee van de hervormde kerk woonde. Daar voorbij, of erlangs eigenlijk, liep tussen muren en een houten schutting een zeer nauw steegje. Dat kwam na een meter of twintig, verrassend plotseling, uit bij een zeer ruime tuin ter rechterzijde, met een smal klinkerstraatje naar het lage houten huis van mijn grootmoeder.

Mijn grootmoeder liep tegen de tachtig, had dertien kinderen en woonde er tot het eind van haar leven. Tezamen met haar enige ongehuwd gebleven zoon: Cornelis.
    – Voornamelijk over hem gaat dit kleine verhaal.

Van oom Cor, wiens schedel nagenoeg kaal was – alleen op zijn achterhoofd groeide nog haar, – zwart, – kan ik mij herinneren dat hij altijd dikke, gebreide zwarte sokken droeg.
    Op een of andere wijze leek dat bij elkaar te horen; zwart haar en zwarte sokken, een soort onverbrekelijke eenheid. Uit dat beeld doemt zijn ietwat glimmende,ronde altijd goedlachse gezicht op.
    Hij was broodbezorger van beroep.

Mijn moeder en ik bezochten mijn grootmoeder bijna wekelijks. En soms was Cornelis dan thuis. Van de lage huiskamer kan ik mij voornamelijk de oude, weinig bij elkaar passende meubels te binnen brengen, en de vele kussens waaruit stoffige geuren opstegen. En dan was er niet te vergeten de slecht verlichte keukenkamer met aanrechtje, en het stinkende, houten privaat binnenshuis.
    Ome Cor was, ondanks zijn vrijgezellenbestaan op middelbare leeftijd, een groot vriend van kinderen. Hij plaagde graag, en maakte ons niet zelden aan het lachen. Je kon merken dat het hem buitengewoon veel plezier deed zich met ons bezig te houden. En als mijn moeder en ik op bezoek kwamen, had hij menigmaal iets leuks bedacht.
    Zo kon hij bijvoorbeeld van een reclameballon van VanHaren-schoenen, door middel van een eraan bevestigd pakje sigaretten als tegenwicht, een zeppelin maken. De zeppelin dreef dan, als aan een onzichtbaar draadje, langzaam en hoog door de huiskamer, daalde bij de deur naar de keuken, ging door de deur en was verdwenen. Even later kwam hij op de tocht weer terug en vervolgde zijn rondje.
    Hoe leuk de zeppelin echter ook was; van een nog hogere orde toch was de muziekdoos. –
    Maar dat had een andere reden.
    De muziekdoos was een soort klein snaarinstrument, waarop je kon tokkelen, hetgeen klonk als plieng-plieng-plang en dat ook een grappig blatend geluid kon geven. De onderdelen waren: een lege luciferdoos, een haarspeld en een paar elastiekjes.
    Toch was het niet het instrument zelf dat zo'n fascinerende indruk op mij maakte.
    Het was de wijze waarop het tot stand kwam.
    In mijn herinnering bleef ik aan de tafel wachten als ome Cor het voor mij ging voltooien; hij verliet daarvoor de kamer en kwam even later terug met de muziekdoos. Gelukt!
    Maar wel hield hij dan zijn bebloede vingers in zijn zakdoek. Altijd. Verscheidene malen heeft hij zo dat knutselwerkje voor mij gemaakt. En als het klaar was hield hij er steeds een bloedende hand aan over.
    Gewonde vingers waren kennelijk onvermijdelijk als je de muziekdoos ging maken, realiseerde ik mij... Een ongemak dat ome Cor blijkbaar iedere keer voor mij over had. Ik begreep het niet, en ook niet wat er precies gebeurde. Misschien was het ook niet helemaal te begrijpen.
    Als ik eraan terugdenk, dan heeft het nog altijd iets ontroerends in zich, iets spiritueels bijna.
    Een klein, bebloed offer van Cornelis voor zijn neefje van zes.



Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !


De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
2006-2024 © Bizway - BTW nr. NL821748014.B01 - KvK 28086287