 |
|
ingetogen staat ze
zoutpilaar te wezen
toch geeft ze een feestje
en wij zijn uitgenodigd
in haar eeuwigdurend heden
wij zijn haar disgenoten
het noodlot nooit ontstegen
staan we als idioten
opgeprikten het spit
in de aars te draaien
tot ze zijn afgedropen
en als het afgelopen is
juichen we opgetogen
en keren het verleden
dan gaan we graaien
schudden handen
eten borrelnoten
en zoeken troost
bij lotgenoten
|
|
|
Reactie gegeven door ray - 21:53 03-04-2007 |
|
|
|
de tweede en de laatste regel ,
zoutpilaar bij lotgenoten.
Lekker gedicht over burgerlijkheid. Als het leven niet meer om overleven gaat gaan we massaal borrelnootjes eten. Die gedachte krijg ik erbij.
:)
|
|
Reactie gegeven door Beli - 00:51 16-02-2007 |
|
|
|
Waarom jammer, Marilyn? Het gaat om het gedicht; niet om mijn biografie. Schrijven doe je altijd vanuit een bepaalde gesteldheid. Mijn gesteldheid kwam voort uit gebeurtenissen, maar uiteindelijk hebben bij het noteren minder bewuste processen sneller een uitweg gevonden dan wat ik meemaakte. En met wat ik had ben ik toen aan de slag gegaan en heb een gedicht geschreven.
Zelf vind ik het wel een prettige bijkomstigheid, als er al schrijvende meer uit komt, of iets anders, dan ik verwachtte. Zo had ik het zelf niet kunnen verzinnen :-)
Groet,
|
|
Reactie gegeven door jensen - 10:40 15-02-2007 |
|
|
|
oke , heb de reacties gelezen, jammer dat het niet uit het gedicht komt.
|
|
Reactie gegeven door Beli - 04:20 15-02-2007 |
|
|
|
Verbetenheid klopt. En mannelijk...misschien door het knokken in die regels. Altijd wel trouwens :-) Je beschrijft goed het gevoel waaruit dit gedicht voortkwam. Dankjewel daarvoor en voor het 'dapper'. En voor de 'te', die heb ik snel toegevoegd.
Hartelijke groet,
|
|
Reactie gegeven door Beli - 04:10 15-02-2007 |
|
|
|
Hoi Jeannine,
Na ruim een half jaar, kregen we mijn moeder terug. Per post nog wel, in een urn met een verzegeld dekseltje.
Het enige wat we nog konden doen, was haar de vrijheid geven. Haar dood, op 29 juni was tragisch; daar ben ik voorlopig nog niet mee klaar. Wat ik er aan heb overgehouden is een nog grotere afkeer van alles wat vals is dan ik al had. Dat is ernst.
Maar ik kan er niets aan doen; bij alles wat ik doe of denkt, steekt nu eenmaal humor de kop op, in al haar schakeringen, van licht tot donker.
Dankjewel en liefs terug,
Lilian
|
|
Reactie gegeven door Beli - 03:50 15-02-2007 |
|
|
|
Hallo JalF,
De geest is altijd met meer dan een ding bezig. Een zeker cynisme, over de aard van de mens, is hier ook wel uit te halen. Ik heb het redelijk spontaan geschreven; wilde eigenlijk iets over het verstrooien schrijven, maar dit is wat er uit mijn vingers kwam.
Mijn moeder is nu een half jaar dood en gisteren hebben we haar as op het strand de vrijheid gegeven.
Wij, dat zijn mijn zus, mijn broer, de vriend van mijn moeder en ik. Een gebeurtenis, die zowel ernst als humor in zich had, zoals alles in de mens dubbel is.
Je vrouw heeft gelijk; het was de vrouw van Lot.
Haar naam wordt nergens genoemd, maar als zoutpilaar is ze wereldberoemd :-)
Vriendelijke groet,
|
|
Reactie gegeven door zijlstra - 02:23 15-02-2007 |
|
|
|
>haar eeuwigdurend heden
>het noodlot nooit ontstegen
dat zijn indringende regels, mannelijk van toon
er zit uberhaupt een zekere verbetenheid in dit gedicht
dat je wel zachter maakt met meer achteloze regels, maar door die slotstrofe domineert het verbetene toch
hier is geen berusting, maar een enigszins cynisch getinte beschrijving van de comédie humaine
wel een dapper gedicht moet ik zeggen
oja, je bedoelt hier inderdaad - jalf zei het al - de vrouw van Lot en er ontbreekt een 'te' dacht ik in de tweede regel
|
|
Reactie gegeven door Jandeb - 00:01 15-02-2007 |
|
|
|
hoi Beli,
tweede strofe vind ik iets minder, maar algemeen geeft dit gedicht mij het gevoel dat er twee kampen zijn die deze dame beheerst en gek genoeg vind ik in de twee laatste strofen een zekere humor in, galgenhumor dat wel, maar een samenhorigheid die steunend overkomt, mij oprechte deelneming als het klopt wat ik her en der lees over je moeder, liefs en sterkte, jeannine :)
|
|
Reactie gegeven door jalF - 23:54 14-02-2007 |
|
|
|
Dag Beli,
Ik weet niet of ik je inzending van vandaag in relatie moet zien met wat je elders liet weten over deze dag. Zou zomaar kunnen. Bewust of onbewust.
In ieder geval zou dat dit gedicht inleefbaar en begrijpelijk maken. En een goede uitlaatklep...
Eén opmerkinkje, volgens mijn net-christelijke opvoeding was het de vrouw van... die dat vreselijke lot over zichzelf afriep door om te kijken.
Zie maar.
En sterkte!
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
