|
Oef! Ze hebben het gehaald! Na een bergtocht en moe gaan ze aanschuiven voor een ticket op de bus. Een lange rit door de bergen heeft hen versuft. Laatste traject voor vandaag.
Sofie is ongeduldig en klimt al in de bus op zoek naar zitplaats.
Haar echtgenoot, Dirk zorgt voor vervoerbewijs en tast in de achterzak van zijn jeans op.zoek naar zijn porte-feuille om straks te betalen.
Nu dwaalt ze met in gedachten naar de bergbeklimming van daarnet. Zij zijn op vakantie in Tenerife, een geschenk van haar ouders.
Ze besloten de berg, de Teide deels te beklimmen, 3000m hoog. Klauteren tussen rotsblokken en lava om boven de wolkjes te kunnen genieten van de zuivere atmosfeer in een weids spektakel. Ze willen de krater van dichtbij zien dampen en inspecteren met de nodige geuren van sulfer.
Het was een moeizame klim tussen losse blokken gestolde lava. Die rolden onder de voeten en steeds was het bijna evenveel zakken als stijgen. Ook zijn ze een stuk van de tocht in de verkeerde richting geklommen. Dat is deel van het avontuur, maar eindelijk raken ze boven.
Hoog en zonnig is het, eenzaam en woest, in gezelschap van slechts enkele toeristen, die hier belanden met de kabelbaan voor de mooie vergezichten en de krater.
Veel tijd hebben ze niet om van de indrukken te genieten. Spijtig, maar de laatste afdaling naar beneden met de kabelbaan is binnen enkele minuten.
Het wordt avond. Een kleine aftocht nog even te voet en dan zijn ze er.
De sulfergeur zit hen in de kleren, het was adembenemend.
Net op tijd stappen ze binnen om na enkele minuten later over te stappen op de bus, een reisje dat je in slaap wiegt langs kronkelbochten en pijnbomen tot op zeeniveau.
Moe en ietsje verdoofd door het hoogteverschil dat op korte tijd snel daalt, stappen ze dan in de richting van de bus die hen zal afzetten aan hun logement.
Daar zit Sofie nu in gedachten over de tocht terwijl ze door het busraam Dirk in het oog krijgt terwijl hij het achterzakje van de jeans aftast...
Niets te vinden. geen porte-feuille. weg is die.
Passagiers die twee zetels van haar vandaan zitten hebben alles gevolgd. Ze trekken de aandacht van Sofie door opgewonden gedrag.
Ze zagen twee jonge daders bezig tijdens de diefstal en wijzen hen aan.
Sofie denkt niet na en springt pardoes uit de bus. Ze vliegt de jonge mannen achterna, terwijl Dirk maar half beseft wat er gebeurt.
De achtervolging jaagt haar adrenaline omhoog. ze denkt er niet aan dat dit riskant is, vastbesloten en dapper schiet ze de ene straat in de andere uit tot de afstand vermindert. Ja, nu zijn ze binnen bereik. Ze is bezweet, maar wat hindert dat, nu ze haar prooi ziet, zelfs zou kunnen aanraken.
In een flits roept ze de oudste toe met dwingende blik, zeker van zichzelf: You give me the money!
En het lukt. Daar grijpt ie in zijn broekzak en haalt de gewenste buit boven, gedwee. Nu pas is Sofie in het besef: ja, mensen het is gelukt!
Pijlsnel verdwijnen de jongens in een zijstraat.
Geen tijd verliezen en richting bus, denkt ze triomfantelijk. Terug op een drafje naar de wachtende bus. Met hijgende adem kan ze nauwelijks vertellen hoe het zo snel is gebeurd. Dirk is gelukkig en trots op Sofie. Zoveel lef is hij van haar niet gewoon.
Sofie zakt moe maar uiterst voldaan in het kussen naast Dirk.
|