 |
|
Lied van de zee. Een nieuwjaarsduik. |
| evamaria - 16:34 01-01-2017 |
|
|
Ik heb heerlijk in zee gezwommen, er waren die
prachtige golven, hoog en veel wind.
Ik heb gezongen. Het was puur geluk. Ik voelde me
sterk. Zeker geen zwak en oud mens.
Een uitgelaten verrukt mensenkind dat speelde met de
zee, de branding, de wind en de zon. Vrij.
Die stralende wildheid en vrolijkheid die ik had als
kind. De opgetogenheid waarmee ik ook genoot van heel
hard rennen, heel ver springen, heel hoog springen.
Duikelend in het wilde water ben ik weer het vrolijke
kind van vijf.
Zwemmen in zee: ha, daar komt een golf. Ik word
omgegooid. Op de bruisende top laat ik me vervoeren. Ik
lach. Ik lach. Verrukt. Daar komt weer een golf! Ik
duik er in.
Over de kop ga ik. Dan sta ik weer op mijn voeten. Ik
blijf maar net overeind want de zee trekt...zuigt het
zand onder mijn voeten mee. De diepte in.
Om mij heen zie ik de prachtigste kleuren. De lucht is
grijsblauw. Het water is zilverig grijs. Het strand is
grauwgrijs. Het puingruis van eeuwen. In de verte zie
ik alle grijstinten van de wereld. Maar vlak voor mijn
ogen, als ik in de zee zwier, om en om buitel in het
bruizige water, zijn er duizenden kleine kleuren, alle
sprankelingen van de regenboog, prisma's van rozerood,
groen. Goud en paars. Fel fonkelen ze als even een
bewolkte zonnestraal de schuimende golven schampt.
Ik proef en ruik het bittere zilt. Mijn lijf tintelt.
Naast me gillen wat kinderstemmetjes hoog op. Verrukt.
Boven mij zingkrijsen meeuwen. Ik leef! Ik ben op jaren
en oud en jong en ik leef. Voor zulke tijden leef ik.
Ik ben de zee, een wolk, een lied. Zeezonzandzoutzang.
Link naar de illustratie die hierbij hoort:
https://www.flickr.com/photos/evamaria2010/32025582135/
in/dateposted-public/#
|
|
|
re: Lied van de zee. Een nieuwjaarsduik. |
|
Reactie gegeven door evamaria - 14:39 10-01-2017 |
|
|
|
Rachel, dank je voor je aanmoedigende commentaar.
Je schrijft hier goede zinnen!
Ja, ik ga wat meer afstand nemen van deze (lang geleden gemaakte) tekst. Erover nadenken. Het kan beknopter, sommige woorden kunnen weg. Vooral in de eerste alinea's.
|
|
re: Lied van de zee. Een nieuwjaarsduik. |
|
Reactie gegeven door Rachel - 21:28 08-01-2017 |
|
|
|
Een nieuwjaarsduik hoort wel een beetje zwierig en zwaaierig te zijn maar het zou misschien wel iets beknopter kunnen zonder de uitbundigheid tekort te doen, bv:
Ik heb gezwommen, de zee genomen in hoge golven van geluk-
gezongen. Oude mensen schuwen wind- ik was het zonnekind
die branding schoof naar land.
Zoiets dan heb je met minder woorden bijna dezelfde lading.
|
|
re: Lied van de zee. Een nieuwjaarsduik. |
|
Reactie gegeven door evamaria - 20:43 08-01-2017 |
|
|
|
Buigt, bedankt voor je eerlijke reactie.
Vooral de eerste twee alinea's van deze tekst heb ik al voorlopig herzien. In de reactie hieronder.
Sommige woorden kunnen verveling oproepen. Omdat ze al zo vaak gebruikt zijn. Verveling oproepen is hier niet de bedoeling, natuurlijk. B.v. woorden als stralend of verrukt. Kan ik beter niet zo vaak gebruiken, realiseer ik me.
Het betreft hier een tekst bij een tekening. Het gedeelte over de kleuren wijst op de kleuren daarin. Vooral dat is heel benoemend. Ik vind het jammer dat er uit te halen.
Omdat het toch de waarneming van dat beeld zou kunnen versterken.
|
|
re: Lied van de zee. Een nieuwjaarsduik. |
|
Reactie gegeven door Buigt - 15:03 07-01-2017 |
|
|
|
Hmm, niet mijn stijl. Het is me te benoemend en ondanks het formaat te beperkt. Te braaf, te gewoontjes. Als een soort opstel bijna.
|
|
re: Henk Lied van de zee. Een nieuwjaarsduik. |
|
Reactie gegeven door evamaria - 01:50 07-01-2017 |
|
|
|
Henk, dank je voor de waardering. En ja, de kritiek, dat begrijp ik. Ik gebruik inderdaad gemeenplaatsen hier.
Op zich vind ik wel dat dit kan. Ik wil ook niet dat een tekst al te gekunsteld en aangepast aan "de smaak" wordt. Maar goed, wat afgezaagd zijn woorden als "prachtig" en "verrukt" wel. Vooral in herhaling. Hierbij een tweede versie. Misschien denk ik er later weer anders over. Dit is even snel gewijzigd. Niet zo serieus. En niet heel geraffineerd.
Ik zwom in zee. Toppie! Hoge golven en veel wind.
Ik zingzong. Woeste wilderling. Zeker geen zwak en oud mens. Een zottekind speelde met de zee, de hozegolven, de wiezewoze wind en de zon. Vrij.
Die lichte wildheid die ik had als kind. De getogenheid -op!- van heel hard rennen, heel ver springen, heel hoog springen. Duikelend in het woelende water ben ik weer het wapsie kind van vijf.
Zwemmen in zee: ha, daar komt een golf. Ik word
omgegooid. Op de bruisende top laat ik me vervoeren. Ik
lach. Ik lach. Daar komt weer een golf! Ik
duik er in.
Over de kop ga ik. Dan sta ik weer op mijn voeten. Ik
blijf maar net overeind want de zee trekt...zuigt het
zand onder mijn voeten mee. De diepte in.
Om mij heen zie ik de prachtigste kleuren. De lucht is
grijsblauw. Het water is zilverig grijs. Het strand is
grauwgrijs. Het puingruis van eeuwen. In de verte zie
ik alle grijstinten van de wereld. Maar vlak voor mijn
ogen, als ik in de zee zwier, om en om buitel in het
bruizige water, zijn er duizenden kleine kleuren, alle
sprankelingen van de regenboog, prisma's van rozerood,
groen. Goud en paars. Fel fonkelen ze als even een
bewolkte zonnestraal de schuimende golven schampt.
Ik proef en ruik het zilte bitter. Mijn lijf tintelt.
Naast me gillen wat kinderstemmetjes hoog op.
Boven mij zingkrijsen meeuwen. Ik leef! Ik ben op jaren
en oud en jong en ik leef. Hiervoor leef ik.
Ik ben de zee, het schuim, een wolk, een lied.
Zeezonzandzoutzang.
|
|
re: Lied van de zee. Een nieuwjaarsduik. |
|
Reactie gegeven door Henk Gruys - 10:16 06-01-2017 |
|
|
|
Positief vind ik de motieven: de zee, de leeftijd en het geluksgevoel.
Maar je vertelt bijna uitsluitend met behulp van cliché's:
"prachtige golven" - "prachtigste kleuren" - "puur geluk" - "uitgelaten verrukt" - "ik lach verrukt" enz. enz.
Een impressie als deze vraagt juist om raffinement, en dat ontbreek hier te veel
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
