|
als de avonden zich grijs kleden
kruipen mannen uit hun graven
leggen de hand aan zichzelf
en zwermen uit over de straten
zij stelen zich in maagdenbedden
grijpen gulzig onder te korte rokken
jagen hun lege dromen hongerig na
met vlezige lippen en natte tongen
zoenen weg wat rest van de nacht
en leggen zich weer in hun kisten
naaien hun haar terug op hun huid
kwijlen verder over wat moet komen
ik echter sleep mij naar de ochtend
laat het licht zacht mijn lijf strelen
kus warme liefde van jouw ogen
en laat haar smelten op mijn tong
sunset 23-04-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
