|
Zoals 't een stadsdichter betaamt,
trachtte ik jou in woorden te vatten,
zwierig-ronde... of zijn 't kaarsrechte, scherpe lijnen?
met als uitsluitend doel
beheersen wat ik nu denk en voel...
Deze dichter bereikt echter niets meer
dan enkel jouw naam, almaar weer
in onzichtbare inkt
en zachte fluistersnoezels
zoals je ook jezelf aanspreken kan,
op ontvlambaar papier
ongeschonden zolang
uitsluitend tussen onze ogen.
Vergeet dus maar rijmschema's, strofen en sonnetten
weg met metrum en methodiek
immers, geen pen zal ooit vertalen
geen A4 de juiste grens
wanneer de dichter de letters zoekt
die exact bepalen
wat jij onder haar huid doet...
|