 |
|
de stemmen
ze sturen me door vaag
bekende straten van een stad
hier was het toch
dat ik je zo heb liefgehad
hier
en in de kamers van je oude huis
dat eigenlijk een schat bezat
het huis is hier
de deur staat open
en zoals eerder
wil ik weer naar binnen lopen
vertrapt papier achter de deur
daar tussen inÂ
de vale kleur van brieven
waarop ik nooit een antwoord kreeg
ik ruik een vage keldergeur
en weet
het huis -jouw huis- is leeg
ik roep je naam naam naam
en zeg dat het me spijt
maar elke kamer in het huis
ontkent
je eerdere aanwezigheid
de trap piept
de planken kraken
door kapotte ramen tocht de wind
de maan schijnt over scheve daken
en in de verte huilt een kind
de stemmen hebben over me besloten
er zal voor mij geen tweede zijn als jij
ze stappen mompelend in hun boten
en zeilen aan de maan voorbij
|
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 21:41 08-02-2007 |
|
|
|
Het is de Cantecler van Barneveldt jonge vriend. Let daarop in 't vervolg.
|
|
Reactie gegeven door jalF - 00:10 08-02-2007 |
|
|
|
"Parbleu," zei de markies, een wenkbrauw optrekkend. "Uw vertoog is stuitend, amice! ..." ... "Ge voelt wel, dat een Cantecler de Barneveldt niet de dupe kan worden van erfelijke belasting onder het grauw. ... spaar me uw geruchten."
Uit: De verdwenen heer
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 18:19 07-02-2007 |
|
|
|
Goed leesbaar gedicht. In een soort negentiende-eeuwse traditie. Nogal vette kleuren, zeker aan het eind. Je kon er soms met gemak een sinterklaasversje van bouwen.
zie de maan schijnt over de daken
in de verte huilt een kind
Ook het eind ligt in de beste romantische traditie. Zoals die hoofdpersoon zich vol vernietigend zelfmedelijden voorneemt nooit meer van een andere vrouw te houden. Ja dat is drama ala markies de Cantecler van Barneveldt.
Wat de titel betreft, die is nogal schreeuwerig, gezien de inhoud, waarin de stemmen eerder vaag sturen en soms wat mompelen. Oja en zeilen.
|
|
Reactie gegeven door Beli - 01:35 07-02-2007 |
|
|
|
't Is wel de geredigeerde versie, waar ik naar kijk, heb ik begrepen, maar die is dan ook zeer geslaagd!
Groet,
|
|
Reactie gegeven door jalF - 22:03 06-02-2007 |
|
|
|
Fijn dat je reageert, Lilian.
Je hebt helemaal gelijk wat dat 'vaag' betreft.
Drie keer is inderdaad wel een beetje veel van het vage. Ik ga direct je 'vale' suggestie er in breien.
Op de andere suggesties ga ik nog even zitten pruimen..!
Dank!
|
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 21:58 06-02-2007 |
|
|
|
Hallo JalF,
Intrigerend begin. Goed VAAG gehouden. Dat woord gebruik je véél te vaak;) Iets mysterieus, maar mooi. Verderop in je gedicht ga je teveel uitwijden. Geef je teveel weg. Ik zou schrappen!!
Ik geef je ongevraagd mijn versie. Misschien heb je er iets aan.
de stemmen
ze sturen me door vaag
bekende straten
hier was het toch
dat ik je zo heb liefgehad
hier
en in dit oude huis
dat huis is hier
de deur staat open
en als toen
wil ik weer
meer
de vaLe kleur van brieven
waarop ik nooit een antwoord kreeg
ze liggen op de mat
ik roep je naam
je naam
en dat het me spijt
de trap piept
de planken kraken
de maan schijnt over de daken
en in de verte huilt een kind
In elk geval, zou ik dit klein houden. Misschien een ander slot.
Gr. Lilian
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
