|
Het leven is allang geen vlinder meer het leven is een dikke rups en vreet de aarde kaal In de rondte in de holte van een boom ligt een colablik de planten zijn gewapend tot de tanden de elfen zijn MacDonaldsdik het water draagt blauwalgranden de gletsjers smelten als ijsjes in een niet te stelpen stroom een poolbeer glijdt voorbij hij lacht en klapt in zijn witte poten, vraagt beleefd 'Kunt u mij ook helpen?' Timbre ©
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|