 |
| Chatfant - 02:52 09-11-2015 |
|
|
Overvloed toegevloeid
naar de vergeten behoefte
een opgeloste liefde,
die geen weerklank meer zocht.
Lege verdorde armen
het omarmen ontwend
laten nu liever liggen
wat zijn waarde
zo lang geleden al verloor.
Het niets was voldoende
waarom nu nog toevoegen
wat door ontbering
nutteloos geraakt was?
Nu de wens,
die geen wens meer was
eindelijk vervuld werd
huilden daarin alleen maar tranen
van het lange zinloze wachten
en kapot gedroomde dromen.
|
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 20:58 11-11-2015 |
|
|
|
Nee Artifex, geen telefoon zonder oplader, maar wel het aanpassen van de mens aan in wezen onwenselijke situaties: een kind met Bilharzia heeft geen acuut belang meer bij schoon drinkwater; ander voorbeeld: na een botsing door slecht werkende remmen heeft het repareren van die remmen ook geen zin meer: de auto is al total loss. Daarna vervolgens met het ontbeerde aan komen zakken is wreed. Heel veel fouten zijn onomkeerbaar. Maar nog erger is het wanneer die fouten opzettelijk gemaakt werden. Maar toch bij het beeld van die telefoon: iemands adapter verstoppen, zodat die ander maanden zonder telefoon rondloopt en die pas weer terug geven zodra die ander na wekenlang zoeken een andere telefoon gekocht heeft. Of iemand zijn computer slopen, zodat hij zijn schoolwerk niet maken kan en daardoor voor zijn examen zakt. Een nieuwe computer maakt dat van school getrapt zijn niet meer goed. Zijn maar voorbeelden, maar je kunt het verhaal vast wel afmaken en de plaatjes kleuren.
|
|
Reactie gegeven door evamaria - 21:56 09-11-2015 |
|
|
|
Duidelijk, begrijpelijk en tragisch..te laat..
|
|
Reactie gegeven door Artifex - 20:46 09-11-2015 |
|
|
|
Mooi gedicht. Vooral de laatste strofe vind ik heel sterk.
Alleen strofe 3 vind ik wat ongemakkelijk. Wat is de vraag?
Waarom nu?
Waarom toevoegen?
Waarom nog toevoegen?
Waarom nu nog?
Wat door ontbering nutteloos was geraakt, kan ik me van alles bij voorstellen, een telefoon als je geen oplader hebt?
Als je het weg had gelaten, had ik het zeker niet gemist.
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 19:07 09-11-2015 |
|
|
|
Begrijp niet goed wat je bedoelt: mijn thema's zijn heel divers en berusten heel vaak op gesprekken met anderen die ik in gedichten probeer te vatten. Probeer mij in hun verhalen in te leven. Maar het zijn uiteraard wel altijd herkenningspunten, die voor mij als persoon ook herkenbaar zijn. Schrijf dus nooit over onderwerpen die niet binnen mijn blikveld vallen. Zo ik meerdere gedichten rond 1 thema schrijf is dat omdat sommige geschiedenissen zich voortdurend herhalen en de ene situatie associaties opwerpt met vorige gebeurtenissen. bvb. Zag in Berlijn in het hollaucast museum hoe stap voor stap mensen ontmenselijkt werden. Datzelfde zie ik nu opnieuw rond vluchtelingen gebeuren.
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:10 09-11-2015 |
|
|
|
Het lijkt wel of je de dichteres van één gedicht bent dat steeds onder andere vorm weerkeert, Fantje. Ik kan het appreciëren, hoe tragisch ook, hoewel ik soms ook op de verlossing hoop. Maar kun je aan een dichter vragen om uit een andere dan zijn bron te mogen drinken, ook al is het bitter water?
vr grt
milou***
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
