|
vroeger met een verjaardag stond de kamer blauw van de rook
een laaghangende mist die je met een mes kon snijden
naast de pinda’s en plakjes kaas en worst stonden
er ronde wijnglaasjes gevuld met sigaretten op tafel
met of zonder filter
daartussen kleine sigaartjes waaraan een grappig plastic mondstuk zat
we rookten als apen, toen, maar die tijd is voorbij
nu rookt er bijna niemand meer, een paar gaan
af en toe naar buiten, op zo’n avond
staan dan op het balkon te roken, of onder de afzuigkap
weer terug in de kamer begint het gesprek over het roken
vooral de ex-rokers steken van wal
vroeger hadden we het daar nooit over
dan was er altijd wel een oom
die zijn kunstgebit op tafel lag, of
een schuine mop de kamer vulde
daarna het gelach, maar nu
tja, het kan verkeren
|