|
tussen regels schemering verloren het pad van herinnering
lichtvoetig is jouw tred op hem en onze ontmoetingen die jouw mond mij vertelt
als onze ogen zich treffen in jouw gedenken ben ik alleen in een koude kamer die deuren uit hout tot steen maakt die jou bedekt
- weldra; na ’t laatste gebed.
sunset 23-04-2009
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|