|
maanmeisje - 14:34 12-03-2015 |
|
|
In rotsvaste vensters
Staren blikken door hard glas
Grote barsten wedijveren om het langste
Om het grootste stuk haat en pijn dat er ooit was
In verlaten kreten afgesleten op verweerd behang
Woelen kinderhandjes langs de muren
Kijken ogen rond die turen
Mijn god, mijn god
Wat was ze bang
MD©
|
|
|
re: een vroege herinnering |
|
Reactie gegeven door evamaria - 01:33 18-03-2015 |
|
|
|
Ik vind dit een treffend gedicht.
Er is naar mijn idee alleen iets niet helemaal duidelijk in de beginregels.
Rotsvaste vensters? Het klinkt wel maar ik zou zelf het woord rotsvast nooit met venster verbinden. Onwrikbaar? Staren blikken door hard glas - daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Dan bij : grote barsten -ik denk dan: waar? In het harde glas? Barsten wedijveren - ja, kan..Misschien in gescheurde ramen? Scherven? Stukken haat en pijn?
Bij de tweede en derde strofe heb ik die vragen niet. De eerste strofe: er wordt zeker iets aangeduid maar mi niet helemaal met de juiste woorden.
|
|
re: een vroege herinnering |
|
Reactie gegeven door Buigt - 15:23 13-03-2015 |
|
|
|
'het grootste stuk haat en pijn dat er ooit was'
Yep, that's me. Maar verder weet ik weinig positiefs over dit gedicht te zeggen. Het is wat mij betreft van Candlelight-nivo. Op Gedichtenfreaks staan er duizend zo.
Om er wat van te maken moet je wat spelen met die clichés. Ik geef gewoon een voorbeeld. Wat weglaten, wat toevoegen, wat verplaatsen, een geintje hier en daar. Niet van dat doodserieuze hè.
ik ben niet bang. Bang! BANG!!
rotsvaste vensters
harde blikken starend glas
grote barsten en de langste
draagt mijn paat en hijn
verlaten kreten afgesleten
als verweerd behang met
kinderhandjes
tussen de muren
de ogen van
mijn god mijn god
ik ben niet bang.
|
|
re: een vroege herinnering |
|
Reactie gegeven door 88 - 10:27 13-03-2015 |
|
|
|
Ik vind het een rakende sfeer en wist meteen, ja zo voelt bang!
Waarom je elke zin met een hoofdletter begint, begrijp ik niet helemaal, het voegt niets toe, leidt alleen maar af, en de tekst mag er echt wezen.
Graag gelezen ;)
|
|
re: een vroege herinnering |
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 01:55 13-03-2015 |
|
|
|
inhoudelijk zie ik wel wat.
Weet je? dit doet mij een beetje denken aan mijn eerste gedichten die ik schreef. Ik had het over heel andere dingen, ook weer met heel andere woorden, maar ik herken me hierin hoe ik ooit begon met schrijven, ik wou gewoon teveel, niet eens teveel, maar ik wou iets at niet kon. Ik kon het wel!! Dat was het probleem niet! Maar mijn kwast had veel te veel verf. Dan kan je nog wel schilderen per poëzie. dat kan. Maar met zoveel verf op je kwast valt niet te tekenen. Met je laatste twee regels is de meeste verf van je poëziekwast wel op en daar weet je dus accent aan te brengen. Kijk eens goed naar regel laatst en één na laatst en zie zelf dat ze veel meer inhoud hebben als de regels die daarvoor geschreven staan. Ik zie je inzending als iemand die gaat schrijven en dat schrijven kan nog alle kanten op gaan, als het maar niet "stilstaat"... Ja. ik kan nog wel kilometers reageren, maar ik doe voorlopig een zo.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|