|
Achter twaalf versteende muren
gaat beschermd het leven voort
wachten kan nog eeuwen duren
woorden worden nooit gehoord.
Alles is goed weggeborgen
waar geen mens het ooit nog vindt
niemand zoekt waar in die muren
zich een venster nog bevindt.
Vallen schellen ooit van ogen
van dat blindgeboren kind
dat zich slechts wil laten zogen
maar aan liefde niet begint?
Hij ziet de ander slechts als spiegel
waarin zijn glorie hem verschijnt
wil dat naar zijn vormen vormen
zodat hij heel wat groter schijnt
Lange jaren, lange gangen
zijn verlopen naar een niets
waar de moed werd weggehangen
naast de hoop van ook maar iets.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|