|
Chatfant - 10:58 18-03-2014 |
|
|
Op een lege
van passie afgeruimde tafel
koestert het leven
een laatste glimpje zon.
Oude handen betasten
de randen van een rafelig kleed
doorweven met verleden.
Het kopje
leeggeschonken liefde
ademt nog de geurige lucht
van vroegere gesprekken.
De tijd
opzij geschoven in kleurrijke
verfrommelde tijdschriften
herhalen het herlezen.
Eens was de jeugd
eens was je jong
wat bleef was ouderdom.
.
|
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 13:46 18-03-2014 |
|
|
|
Ja, het leven in een koffiekop!
|
|
Reactie gegeven door 88 - 13:33 18-03-2014 |
|
|
|
ja mooi fant, ik heb alleen een opmerking over je laatste strofe, die is gaaf, maar de tijd kan anders
Eens was de jeugd
eens was je jong
wat rest is ouderdom.
of zoiets, de toekomst is ouderdom, maar dit is een ge(s)laagd gedicht, ik vinnem mooi ;)
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|