|
Vanuit het midden een witte vlek
zich opent als een bloem
een zwart gat, waarin een heelal verdwijnt
opnieuw geboren wordt
met sterren en planeten
waarop leven ontstaat, vertrouwen
hoop, liefde en rechtvaardigheid
zoals de blik in jouw ogen
bij het ten hemel slaan
een parelende traan
jij laat die gaan en ik mag kijken
en misschien zien
hoe een nieuwe wereld kan ontstaan
|
