|
Donkerbruin gedicht Guido. Wel heel mooi maar ook enigszins cryptisch.
De eerste paar regels roepen een paar vragen op.
Waarom aarde en waarom vol? Naar mijn idee - maar vergeef me, dat ben ik maar - lijkt de taal ontaard of verwaterd gestorven aan een droom, een stuurloze bark op zee etc.
groet,
Hanny
|