|
Verspringende Bout résonné op ~hij droomde van fortuinen~ van Roger
19 januari 2014
Vanmorgen was mijn hoofd gevuld met wanen,
zo hevig, ja ik leek wel kierewiet,
heel mijn verstand in duigen en aan spanen,
vandaar schrok ik me zogezegd een biet.
Ik voelde me in eens een Islamiet,
maar die gedachte was me al te grof:
Ik ben van kinds af aan al Mennoniet
Daar zat nu net de kneep wat mij betrof.
Waar kwam die waangedachte toch vandaan en
wat ligt er binnenkort in het verschiet,
nog voor je ’t weet voel ik me Lutheraan en
wat daarna volgt, misschien wel heremiet
of blijk ik plotseling een Karmeliet
en zing ik ~Tantum ergo~ in Het Lof.
Maar zingen, nee helaas dat kan ik niet.
Daar zat nu net de kneep wat mij betrof.
De geest hield zich niet meer aan rechte banen.
Mijn hersenpan leek meer op een vergiet
en braakte rook als IJslandse vulkanen,
het voelde als een kluitje in het riet
of na de surseance toch failliet
met niets dat rest, slechts opgewaaide stof
nog zwarter dan het poeder van grafiet.
Daar zat nu net de kneep wat mij betrof.
Toen brak het licht door, weg was mijn verdriet
en ik moet zeggen, dat voelde wel tof
~RELIGIEDAG! ~ klonk het heel expliciet
en daar zat net de kneep wat mij betrof.
Adriaan van Dam
|
