|
In liefde ongelukkig was Mathilde
en groot was haar verlangen naar gevrij.
Vrijwillig trad de vrouw in dienst, daar zij
gemeenschap des kanonnenvlezes wilde.
Ze voelde zich in 't leger niet in orde.
De oorzaak was een regen van patronen:
ze werd aan 't front doorzeefd door blauwe bonen.
Zo is ze zelf kanonnenvlees geworden.
Gevlogen was ineens d'r hoop op neuken.
't Was honger van een ander, die ze stilde,
toen na een poos het vuren was gestaakt.
Ze was posthuum nog nuttig in de keuken:
tot bonenschotel diende daar Mathilde,
want kogelbiefstuk werd van haar gemaaakt.
|