|
Een melancholische
echo
door een
bos
Een nakende berusting
de bomen achterlatend
in verlatenheid
uitgespreid
over dorre bladeren
Een stil mediteren
over de dwingende
wind
die hen heeft
kaal geblazen
ontdaan van
Gods bruiloftskleed
terwijl de genodigden
vluchten naar een
nieuw Eden
Mijn mijmerend
stappengeritsel
is voor hen
een wanklank
van het gevallen
Windekind
"condamné
à être
libre"
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|