is hij beschermheer van de zon en 't licht

waardoor een ongenaakbaar knap gezicht

zelfs in het duister straalt met volle pracht

maar ook de geest volmaakt in evenwicht

met 't lichaam zo gesterkt door kracht

de sterveling buigt sidd'rend voor de macht

van pijlen feilloos op het hart gericht

de schone kunst, het dicht en 't sierlijk lied

het minnend zingen van een zacht akkoord

het teder troosten van een diep verdriet

maar spreek geen enkel ongetogen woord

want mededogen kent de godheid niet

geaffronteerd blijkt hij in staat tot moord