|
Bij de metrohalte Diamant sta ik in de winterlucht op wacht als plots een migrant zonder aanleiding naar me glimlacht.
Ik vlucht in mijn krant bang voor deze vreemde man want met één oogopslag trek ik te vlugge conclusies: hij woont in een kraakpand.
Terwijl hij op deze kerstnacht alleen maar een vluchtige illusie als cadeau wil van iemand.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|