|
 |
|
zozeer leeft hij onder eigen dak
blijft er honkvast wonen
dat hij niet weet of het sneeuwt
of regent
geen zon die aan zijn schaduw vreet
de nacht waarin hij dagelijks leeft
drie foto's zijn van hem bewaard
drie maal zwart-wit
één waarop hij op zijn bed ligt met open ogen
met op zijn buik een brief helwit
als gestreken vlag van een leger
dat zich lang geleden gewonnen gaf
op een ander zie je hem naar het testbeeld kijken
de jaren vijftig hooguit zestig zonder kleur
of muziek hoewel
hij stopt zijn oren met zijn wijsvingers dicht
en dan de laatste foto waarop hij de snippers
van de brief aan elkaar lijmt en tracht te lezen
wat zich begint af te tekenen in duister licht
alle ellende begint doordat de mens niet in staat
is rustig op zijn kamer te blijven
schreef Pascal
maar hij vergat de brief
|
|
|
Reactie gegeven door pastuiven - 10:59 13-10-2013 |
|
|
|
en zo sijpelen er toch fragmenten de chaos in...
gaaf werk Milou!!
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
