Hoofdmenu
    Hoofdpagina
    Gedichten
    Auteurs
    Zoeken
    Reacties
    Insturen
    Voorwaarden
    Greencard
    Contact

  Inloggen
 

  Registreren
  Wachtwoord vergeten

  Laatste 35 reacties
 
re: FEESTDiotheC...
re: Lezenwietewu...
re: Lezenwietewu...
re: FEESTSoit
re: FEESTSoit
re: vegannis...MirandaMei
re: FEESTMirandaMei
re: InktDiotheC...
re: Pasen aa...Tsila
re: Inktwijnand
re: vegannis...Erik Le...
re: vegannis...Mr.Deuce
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktBuigt
re: Inktcoolbur...
re: InktDiotheC...
re: Inktwijnand
re: Inktcoolbur...
re: Inktwijnand
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: (G)razen...coolbur...
re: Spokencoolbur...
re: De geur ...Claudel...
re: SpokenClaudel...
re: vegannis...Erik Le...
re: [30-007]...Claudel...
re: Morsewijnand
re: Herderst...coolbur...
re: Nimfomaniakcoolbur...
re: Brozen d...MirandaMei
 Meer reacties

  Laatste 25 gedichten
 
Inktcoolbur...
vegannisatieErik Le...
The African ...Claudel...
Licence to k...Claudel...
I wanna be y...Claudel...
Waar is Stev...Claudel...
alweer bijna...DiotheC...
Con-textdegon valk
Stop de tijd !!Claudel...
Tattoo you Claudel...
Zo'n dagDiotheC...
Een HuisHenk Gruys
herfst 2019augusta
FEESTSoit
Filosoof in ...Claudel...
bewegingenErik Le...
dubbellevenErik Le...
Claude Money?Claudel...
Brothers in ...Claudel...
Beast of bur...Claudel...
VogelsMarkeR
SleutelsHenk Gruys
Renee, remem...Claudel...
ViltjeSoit
Adem voor ad...seline168
 Meer gedichten
De Student
 RudolfPaul - 20:23 29-12-2005 Stuur e-mail  Profiel bekijken van RudolfPaul  Bekijk statistieken van dit gedicht 

Lange, sliertige klodders in de gang, een pindakaaskleurige brij van ontlasting in, en vooral naast, de kattenbak bij de achterdeur. Bart had zijn benedenbuurvrouw beloofd dat hij op Poesjkin zou passen tijdens haar vakantie. Vier dagen op een rij had hij nu de kots en poep opgeruimd en vers water, melk en brokjes klaar gezet in de hoek van de keuken.

En weer kwam hij te laat voor college. Hij bracht de tijd door in de kantine van de faculteit. Het lieve maar foeilelijke EO-meisje met een brilmontuur uit grootmoeders tijd zou hem wel weer na afloop haar collegedictaat laten lezen. Hij wist dat hij niks had gemist; ze schreef immers ieder woord op dat uit de mond van de docent kwam rollen als ware het Gods Woord.

Thuisgekomen ging hij nogmaals de woning van de buurvrouw binnen. Hij had uit de supermarkt een lege bananendoos meegebracht, zo eentje met veel gaatjes. Het schuwe, grijsharige schepsel zat onder de bank in de voorkamer en blies naar hem maar het koste hem weinig moeite het verzwakte dier te pakken en in de doos te stoppen. Jammer dat hij geen bagagedrager op zijn fiets had, nu moest hij de doos met daarin het klagelijk miauwende dier op het stuur balanceren en met een hand vasthouden zoals hij altijd zijn kratje bier vervoerde. Maar de dierenkliniek was slechts tien minuten fietsen, dat moest te doen zijn.

Op de zebraovergang om de hoek schuifelhobbelde een hoogbejaarde vrouw met stok, ze was al halverwege en keek verschrikt om. En viel. Het was het schrikachtige ouwe mens van wie verteld werd dat ze die bevreesde uitdrukking op haar verschrompelde gelaat droeg sinds ze op Dolle Dinsdag kaalgeschoren was door een woedende menigte.

Bert kneep hard op beide handremmen; hiervoor moest hij de bananendoos even loslaten. Als een doodskist die door de achterdeur van een plotseling optrekkende begrafeniswagen schuift, gleed de doos over het stuur en belandde in twee delen naast de spartelende vrouw. Voor hij het wist was Bert van zijn fiets gedonderd. Hij krabbelde overeind en wilde de oude vrouw helpen maar die lag te maaien met haar stok omdat ze niemand in haar buurt duldde. Achter haar kont lag, bewegingloos, de kat. Hij keek er beteuterd naar terwijl toegesnelde omstanders met vereende krachten de vervaarlijk om zich heen zwaaiende vrouw overeind hesen. Bart overwoog om mond-op-mondbeademing, of liever gezegd mond-op-bekbeademing, op het dier toe te passen maar zag daar toch maar van af. Hij pakte het dier bij de staart en toonde het aan de aangroeiende menigte. Als een oude dweil hing het omlaag. ‘De kat is dood,’ verkondigde hij met een grafstem zoals Toon Hermans eens had gezegd ‘De doif is doot, menir’. Hij legde de betreurde dooie in de doos, reed naar huis en stopte het ontzielde kattenlijf in de diepvries van zijn buurvrouw. Die mocht als ze over twee weken thuiskwam zelf haar geliefde Poesjkin in de achtertuin begraven.

Reactie insturen
Graag eerst...

Inloggen of Registreren
De Student
Reactie gegeven door nico - 17:48 14-01-2006 Stuur e-mail Profiel bekijken van voet
Hallo Rudolf, puik verhaal. Ik zie het gezicht van de buurvrouw voor me als ze nietsvermoedend de diepvries opent... En daarom denk ik dat je een puik verhaal geschreven hebt, omdat het verhaal verder gaat nadat je het hebt gelezen. Zitten ook leuke dingen in het verhaal, zoals het Gods Woord-gedeelte en de Dolle Dinsdag-tante.

Re: De Student
Reactie gegeven door RudolfPaul - 12:46 01-01-2006 Stuur e-mail Profiel bekijken van voet
Dank je Buigt. Mooi commentaar, mooi verwoord. Nog mooier dan het verhaaltje zelf.
Ja, kort stukje. Meestal zijn m'n verhalen veel te lang om hier te plaatsen.

De Student
Reactie gegeven door Buigt - 23:23 31-12-2005 Stuur e-mail Profiel bekijken van voet
Mooi stukje hoor. Àf aan elke kant. Precies de goeie lengte. Perfect opgeknipt in hapklare brokken. Duidelijk lettertype. Want het is geen sinecure om via beeldscherm de mensen tot het lezen van proza te verleiden. Dan moet je echt je best doen.

Ja en eens dat je de eerste alinea hebt gelezen, dan ben je verkocht. Ook dat is kwaliteit. Elke zin moet immers onwrikbaar lopen en tegelijk meevoeren in het verhaal met precies de juiste timing. Vooral in de actiescenes luistert dat nauw. En aan het eind moet het verhaal nog bevredigen ook.

Het leuke en aparte aan dit verhaal is de toon. De hoofdpersoon krijgt er een sympathieke droge ongeluksvogelige schelmachtigheid door. Het overkomt hem allemaal en hij maakt er het beste van. Maar voor de lezer is het natuurlijk lachen geblazen. Best knap hoor.

Buigt


De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
2006-2024 © Bizway - BTW nr. NL821748014.B01 - KvK 28086287