|
Monoloog van een Verhalenliefhebber
Omdat ik nogal eens uithaalde naar voorgekookte meningen die zonder enige argumentatie voor absolute waarheden moesten doorgaan, lijkt de opvatting te hebben postgevat dat ik meteen iedereen met de grond gelijk maak die één vinger naar mijn verhalen durft uit te steken.
Dat is niet waar.
Ik heb respect voor mijn lezers. Maar voor hun opvattingen lang niet altijd.
* * *
Goede schrijvers schrijven voor 90% voor zichzelf.
En wie zijn dan die overige 10%?.......... Nu ja, dat zijn de aanhangers, bewonderaars en medestanders...
* * *
Eén van Nederlands grootste schrijvers, W.F Hermans zei ooit: "Het enige leuke van schrijven is het schrijven zelf."
* * *
Zonder reacties zou iedere site er wat kaal uitzien, maar het idee dat gedichten en verhalen beter worden door de aanwijzingen van de commentatoren is een illusie.
De reacties, (door sommigen "feedback" genoemd, omdat dat mooier klinkt zeker), zijn slechts een vorm van amusement.
En daarom ook worden ze gelezen.
Laten we dus maar gewoon doorgaan met elkaar een beetje te vermaken.
* * *
Poëzie op de website is als straatmuziek; er wordt wel naar geluisterd; sommige voorbijgangers staan even stil, men gooit wel eens een kwartje in de vioolkist, maar de meesten lopen gewoon door. Een enkeling gaat zelfs met een grote boog om de muzikanten heen omdat hij het maar vals gejank vindt.
* * *
Op deze site valt bijna alles wat geen gedicht is, onder: "Verhalen".
Toch zijn veel inzendingen die daar voor door moeten gaan, geen verhalen, maar anekdoten, dagboekervaringen, emotionele inundaties of verslagen, outlines, schetsen. Eerst gebeurt dit, dan dat en toen dat.
– Een literair verhaal daarentegen vertelt waarom het gebeurt; met onderlinge verbanden en referenties. – Die structuur is onontbeerlijk.
* * *
– We gaan altijd uit van het ART-principe: A lleen R esultaat T elt. Hóe dat resultaat wordt bereikt is minder belangrijk.
* * *
Een verhaal, schilderij, muziekstuk, film enz. mag gerust vragen oproepen, en hoeft niet altijd vragen te beantwoorden.
– Dit zal men eveneens te horen krijgen van cineasten, schilders of componisten.
* * *
Verhalen zijn hoogtepunten, dieptepunten of keerpunten in iemands leven.
* * *
Het verdient ernstige overweging, alvorens te reageren, dat sommige commentatoren even hun actuele teenlengte daarbij opgeven.
* * *
Er zijn wel een stuk of tien manieren om een eenmaal geschreven verhaal te corrigeren en zodoende nog te versterken. Als de ene manier is uitgewerkt, neemt men eenvoudig de volgende.
* * *
Boeken van 600 pagina's vliegen over de toonbank of ze niks kosten, maar een verhaaltje van drie bladzijden op een website vinden sommigen al veel te lang.
* * *
Als je wilt dat je veel "gelezen" wordt, moet je iets erotisch in je titel verwerken. Of er een etiketje 16+ op plakken.
* * *
Vrouwen lijken toch meer de neiging te hebben als schooljuffrouw met rood potloodje te surveilleren, dan dat mannen de dorpsonderwijzer willen uithangen.
– Uit reacties zou men kunnen opmaken dat de benamingen "schooljuffrouw" en "dorpsonderwijzer" geen gunstige klank hebben.
* * *
De schooljuffrouwen en onderwijzers van de verhalensites baseren zich bij hun op- en aanmerkingen vaak op regels die ze zelf hebben verzonnen.
En als je ze vraagt: waar staat dat dan? wie heeft dat gezegd? noem één paragraaf met die bepalingen, dan treedt er een oorverdovende stilte in...
* * *
De smiley was een uitvinding van Scott Fahlman in 1982. Maar vooral schrijvers zouden voldoende taalvaardigheid moeten bezitten om hun bedoelingen duidelijk te maken zonder hulp van zo'n lachend of pruilend misbakseltje.
* * *
Ben je beginner? Geen nood! Er staat een heel leger koekebakkers klaar om je van de wal in de sloot te helpen.
* * *
De samenstellers van verhalensites hebben wel voldoende kennis in huis van computerprogramma's, maar hebben van typografie helaas weinig kaas gegeten.
* * *
Menigmaal tref je op de sites commentatoren aan die zich opwerpen als taalkundigen bij uitstek. Maar van wie je – hoe bestaat het – alleen maar overal raar en krom Nederlands tegenkomt.
* * *
Sommigen lezen bepaalde inzendingen expres niet, zeggen ze, omdat ze stiekem uitgevogeld hebben dat de schrijvers daarvan nooit reageren op inzendingen van anderen.
Mag het misschien een tikje minder onbenullig?
Het is maar goed dat dezulken bij die verhalen een beetje uit de buurt blijven.
* * *
De discussie over de interpunctie is net een ondergrondse veenbrand; denk je dat je hem hebt uitgetrapt, laait hij even later weer op.
* * *
Men vroeg een schrijver of hij goed had gewerkt.
– Buitengewoon goed, was het antwoord, "vanmiddag heb ik in mijn verhaal een komma geplaatst."
– Is dat alles wat u hebt gedaan? vroeg men verbaasd...
– Nee, zeker niet! Ik heb haar aan het eind van de middag weer weggehaald.
* * *
In Een Ziel van Hout van Jakov Lind komen bij de dialogen er helemaal geen aanhalingstekens, streepjes of guillemets aan te pas. Alles, beschrijvingen, gesprekken, gedachten achter en onder elkaar. Zo kan het ook. Dat was de eerste paar bladzijden een beetje vreemd, maar gauw gewend. Niet meer dan een enkele keer moest ik even een regel teruggaan om te begrijpen hoe het zat.
* * *
We moeten de regels van de kunst niet inperken, maar ze juist proberen te verruimen.
* * *
Geen kritiek geven is ook een vorm van commentaar.
* * *
Sommigen reageren wat af, – ongelooflijk wat een ijver! – Jammer dat ze nooit iets belangwekkends hebben mede te delen.
* * *
Ideaal zou zijn indien de schrijver kan bepalen hoe zijn verhaal er op de site komt uit te zien. Inspringende alinea's, iets grotere regelafstand dan nu, lettertype met schreef, smallere bladspiegel en mogelijkheid voor initiaal en klein kapitaal. Een beperkt aantal kan de schrijver soms zelf aanbrengen; maar niet iedereen weet dat.
– Er zou verder de mogelijkheid moeten komen de tekst te selecteren zonder al die kermisattracties, reclames, kolommen, lijsten, kaders, kleurtjes en dansende poppetjes eromheen.
* * *
Zinnetjesmakers zijn diegenen die niet kunnen schrijven en die daarom zinnetjes maken. Ze baseren zich niet zelden op regels die ze zelf hebben verzonnen, of opgepikt hebben uit een of andere halfgare schrijverscursus.
* * *
Als je van tijd tot tijd leest dat er op de site meer reacties moeten komen, krijg je heel sterk de indruk dat het merendeel van de "leden" het daarmee roerend eens is.
Maar het is een paradox. Want als iedereen ze dan zo leuk en noodzakelijk vindt, waarom zijn het er dan niet meer?
* * *
Doe eens precies het tegenovergestelde van wat men je aanraadt te doen. Soms helpt dat ook.
* * * * *
- Schrijven is kijken met je ogen dicht. -
(Remco Campert)
|
