 |
|
waren we niet gelukkig
toen we aan de rand van het dorp woonden
op omgedraaide stoelen met de leuning vooruit
naar de voorbijgangers keken?
op warme zomeravonden kersen aten
de pitten om ter verst spuwden
en Miele de kater op mussen jaagde?
jij in je bloemenjurk
pioenrozen gele en roze
en ik een ruwe manchesterbroek
met bretellen over mijn
houthakkershemd?
toen we de passanten groetten
dag Kobe, avond Rita, hé Sjors
'k zie je morgen bij manke Mance
voor de pietsjesbak
ik dolf iedereens graf en jij las
de kaarten en zong in de cafés
je Franse liedjes of verving
overdag een zieke boerin
de tijd tikte allang niet meer
wij werden stokoud en gerimpeld
wasten elkaar tot kinderen 's nachts
in het bad
|
|
|
Reactie gegeven door 88 - 13:06 23-03-2013 |
|
|
|
ik vind het ontroerend, geen idee of ik het juist interpreteer, maar zie gewoon twee mensen hand in hand, beide moeite met herinneren, voelen het kind in hen naar boven komen.. en
hoe je het ooit na kan vertellen...
|
|
Reactie gegeven door milou - 12:31 23-03-2013 |
|
|
|
Marcel,
Ja die voorlaatste strofe is een overgang, maar ik vind ze we passen binnen het geheel. Bedankt voor appreciatie en lectuur, inzonderheid de waardering van dat slot.
Chatfant,
Ja, heb ook genoten van 'mijn dorp', ik ben altijd blij als ik mensen inspireer, voor mij teken dat het gedicht zijn doel heeft getroffen. Hoewel dat wel zeer militair klinkt. Bedankt!
Abel,
Bedankt voor lectuur en appreciatie. Ik spring graag eens uit het ritme en uit de band, mag wel verrassen, vind ik. Ben dus akkoord met je lectuur.
Marion
Ja, een sprookje...zonder heks en pannenkoekenhuisje, maar met een grafdelver en eeuwig oude jonge mensen. Thnx...
|
|
Reactie gegeven door Marcel - 09:52 21-03-2013 |
|
|
|
Prachtig slot, voorlaatste strofe laat je alleen ineens je indeling los, wat een beetje vreemd leest.....
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 16:49 20-03-2013 |
|
|
|
Prachtig Milou, zelf woon ik nog altijd aan de rand van zo'n dorp en je inspireerde me dus tot een ode aan mijn eigen dorp :)
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 12:42 20-03-2013 |
|
|
|
Ah, jeugdsentiment en heel veel nostalgie.
'waren we niet gelukkig' zo begint het
en het eindigt op z'n mooist met:
wasten elkaar tot kinderen 's nachts
in het bad
Dat 'tot kinderen' springt qua taal voor
mij even uit de band en dat juist maakt
het leuk.
Met veel genoegen deze fictie(?) of mengeling van feit en fictie gelezen.
Abel
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 11:41 20-03-2013 |
|
|
|
Hans en Grietje in de hippietijd ;)
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
