Hoofdmenu
    Hoofdpagina
    Gedichten
    Auteurs
    Zoeken
    Reacties
    Insturen
    Voorwaarden
    Greencard
    Contact

  Inloggen
 

  Registreren
  Wachtwoord vergeten

  Laatste 35 reacties
 
re: FEESTDiotheC...
re: Lezenwietewu...
re: Lezenwietewu...
re: FEESTSoit
re: FEESTSoit
re: vegannis...MirandaMei
re: FEESTMirandaMei
re: InktDiotheC...
re: Pasen aa...Tsila
re: Inktwijnand
re: vegannis...Erik Le...
re: vegannis...Mr.Deuce
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktBuigt
re: Inktcoolbur...
re: InktDiotheC...
re: Inktwijnand
re: Inktcoolbur...
re: Inktwijnand
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: (G)razen...coolbur...
re: Spokencoolbur...
re: De geur ...Claudel...
re: SpokenClaudel...
re: vegannis...Erik Le...
re: [30-007]...Claudel...
re: Morsewijnand
re: Herderst...coolbur...
re: Nimfomaniakcoolbur...
re: Brozen d...MirandaMei
 Meer reacties

  Laatste 25 gedichten
 
Inktcoolbur...
vegannisatieErik Le...
The African ...Claudel...
Licence to k...Claudel...
I wanna be y...Claudel...
Waar is Stev...Claudel...
alweer bijna...DiotheC...
Con-textdegon valk
Stop de tijd !!Claudel...
Tattoo you Claudel...
Zo'n dagDiotheC...
Een HuisHenk Gruys
herfst 2019augusta
FEESTSoit
Filosoof in ...Claudel...
bewegingenErik Le...
dubbellevenErik Le...
Claude Money?Claudel...
Brothers in ...Claudel...
Beast of bur...Claudel...
VogelsMarkeR
SleutelsHenk Gruys
Renee, remem...Claudel...
ViltjeSoit
Adem voor ad...seline168
 Meer gedichten
Op de Toren
 Henk Gruys - 11:13 13-01-2013 Stuur e-mail  Profiel bekijken van Henk Gruys  Bekijk statistieken van dit gedicht 

Op de Toren


Teneinde een bliksemafleider, die door een storm was losgeraakt te repareren had de man, met eigen bedrijf, een kleine kerktoren te beklimmen. Niet vaak had hij dit bij de hand gehad; normaal was het de taak van iemand anders, de monteur, maar die was ziek.
    – Bliksemafleiders zijn kwetsbaar. Waaien ze niet stuk, dan worden ze wel van het dak gestolen door criminelen. Slaat een keer de bliksem in, zijn ze kapot; kun je het gesmolten metaal van de leien krabben.
    Op weg ging hij dus, welgemoed, zonder bezorgdheid over de hoogte van dertig meter boven de begane grond, schuin naar boven langs de torenspits, op weg naar de weerhaan. Dat klimmen viel niet mee: behoedzaam je werkschoenen in de beugels plaatsen, veiligheidshaak aanpikken boven je hoofd en maar hopen dat juist dat treedje niet loszit. – Ruimte was hier maar voor één man; zijn andere hulp, Steinessen, wachtte op de torenomloop... of ergens binnen; hij zag hem niet.
    Van hoogtevrees had hij natuurlijk geen last, anders kon je dit werk niet doen. Hij dacht er niet over na. Hij dacht nogal weinig na, omdat bijna alles in het leven bij hem vanzelf leek te gaan.
    De matige westenwind deed zijn broekspijpen flapperen; de gereedschapstas bungelde onevenwichtig aan zijn zijde. – Zes draadklemmetjes waren aan vervanging toe... hier en daar moest wat worden rechtgebogen... Ondertussen had men een gedetailleerd uitzicht over de stad, het oude deel, met zijn geveltjes, boomkruinen, kleine autootjes, rijdend of niet, een water met brug en hier en daar wandelaartjes...
    – Maar opeens stegen er vreeswekkende geluiden van beneden op. Verstoord keek hij strak omlaag langs zijn zijde. Op een plat dak, tien meter lager, was ruzie tussen een man en een vrouw. En het was menens; de man brulde en de vrouw begon te gillen, – ze was vast en zeker naar dat dak gevlùcht. Het kale achterhoofd van de man in korte broek glom; hij zette een mishandeling met vuisten in. Vervolgens liet hij zich met zijn zware lijf op haar vallen om haar keel dicht te knijpen.
    – Uit de hoogte keek hij verbijsterd toe. Maar niet lang; want hier diende, vóór er iets nog ergers gebeurde, te worden ingegrepen! De politie waarschuwen! – Een telefoon had hij echter niet, dus moest hij zo snel mogelijk dalen!
    Maar toen, van het ene moment op het andere, werd hij vreselijk bang; iets wat hem bij zijn werk nog nooit was overkomen. De hoogte. Hij werd plotseling doodsbenauwd voor de uitgestrekte wereld beneden hem, voor de diepte die door zijn gezichtsbeeld begon te zwaaien en hem naar beneden zoog. Een zure kramp steeg in zijn ledematen op, toen hij zich pas goed de situatie realiseerde waarin hij zich bevond, hoog op de toren, waar vanaf hij ieder moment naar beneden kon storten! Nog slechts fragmentarisch zag hij beneden de misdaad waar hij iets tegen moest doen. Terwijl hij zich in paniek vastgreep aan de treedjes van de spits, brulde hij naar Steinessen. Het klonk schor als een wild dier.
    Steinessen verscheen aan de torentrans, maar maakte weinig aanstalten. Hij begreep ook niet wat er was. Steinessen meesmuilde; hij dacht dat hij voor de gek werd gehouden, en bereidde alvast plagerig commentaar voor voor als de ander weer was afgedaald... Hij keek naar boven.
    Maar waar hij niets van wist, Steinessen, was van het gebeurde op het dak naast hem.
    De plaats waar het inmiddels onheilspellend stil was geworden.


Reactie insturen
Graag eerst...

Inloggen of Registreren

De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
2006-2024 © Bizway - BTW nr. NL821748014.B01 - KvK 28086287