|
Het was 21.26 uur, de kamertemperatuur 20 graden, poes zat op het aanrecht creme fraiche te likken, en de hond sliep ook niet. Precies op dat moment schudde ik mijn haar los, keek wulps jouw richting uit en bevochtigde mijn lippen.
Wat er door mijn hoofd ging?
Dat je er voor een vegetariër goed uitzag, ik dacht altijd dat het bleke scharminkels waren, groene kleding droegen, stekjes van citroenplanten in glaasjes op de vensterbank kweekten en als het helemaal heftig werd, lekker met klassieke muziek op de achtergrond tot diep in de nacht postzegels met behulp van een pincetje in plastic vakjes schuiven.
Het ging helemaal niet over citroenplantjes, ook niet over postzegels.. Ik drukte onzichtbare stempels op voorhoofden, jij keek me aan en vroeg verbaasd; "Kan je dat allemaal zien?"
Neen, natuurlijk niet, je mag het eigenlijk ook niet doen, dan kleeft er aan iedereen wel iets.
Ja, je kijkt verstandig uit je ogen. Behalve toen ik mijn haar losgooide, mijn lippen bevochtigde, dat zag je dan weer net even niet..
|
