 |
| Stanislaus - 13:44 30-09-2012 |
|
|
Jarig worden, een jaar erbij
het overlijden komt steeds nader
lacht zich krom, laat zich zien
in wat verdwijnt en blijft in later.
Zij zijn mij dierbaar de doden
van nu, morgen en eergisteren
en buiten begint het knisperen
van bruine, kurkdroge bladeren.
Hun troost is het vergaan van tijd
het malen van de korrels zand
tot zij vierkant geslepen zijn
zich lenen voor bouwsels van pijn.
|
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 17:38 30-09-2012 |
|
|
|
Ook die bouwsels verbrokkelen mettertijd...
|
|
Reactie gegeven door 88 - 17:31 30-09-2012 |
|
|
|
leven in het rijk der levenden
met de wetenschap van vervalling
om je heen, achter en voor je
naast je, maar haast je niet
sluit niet aan, houd die hand vast
tot halverwege en reis zelf terug
naar het heerlijk land der levenden
we hebben hier zelfs rollators, krukken
en kurkdroge wijnen..proost! -nu al
weer nog lang niet jarige job
`t is wederom net achter de rug
kus, 88
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
