|
dauwgepareld zongefonkel
lach ik tekenend in 't zand
sterren van het nachtelijk duister
draagt mijn hoofd als band
schuim van zee, wiegend, vlijend
stil de golven, kalm, zwijgend
rusten schelpen in mijn hand
bloesems neigen zingend
kolkend stromend bloed
volle knoppen rijgen rozen
wind verwaait het zoet
danst wild op schemertwijgen
't spel van licht en gloed
't wad dat nu uitdijend wijd
zilte tranen weent
zee die mij in 't hier begeleidt
teder in haar armen neemt
laat verbleken
schaduwstreken
in de zomernacht
en de herfst die wacht
sunset 25-08-2012
|