 |
| Abel Staring - 11:42 11-12-2006 |
|
|
Wij stonden om het overschot geschaard
dat onder de bloemen op daalbanden deinde:
mijn tranen hebt G' in Uwe fles vergaard,
wij zijn wel stof, maar dit is niet het einde
alsof een Paradijzenaar mij seinde
op een aftandse wijzertelegraaf
dat niets uiteindelijk meer schrijnde
dank zij de wiekslag van de witte raaf. Maar adem haal je in een cenotaaf:
de winden blazen hier gevieren kilte
en vonken vallen uit de wereldnaaf,
ik hoor ze sissen in volslagen stilte.
Ik reed als een gek om thuis te komen
en met mijn lief eenparig weg te dromen.
ZONNELEEN
De episoden van Amos
|
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 21:16 12-12-2006 |
|
|
|
Wat is eigentijds? Het eerste kwatrijn bevat in regel drie een citaat uit de berijming
van psalm 56. Die berijming stamt uit 1773, is niet eigentijds, er is sinds 1973 een
betere berijming, maar intussen wordt de berijming van 1773 ook nog volop gebruikt.
Ja, dat is dus ook eigentijds...
“Gij weet o God, hoe ‘k zwerven moet op aard, mijn tranen hebt Gij in Uw fles vergaard”.
Statige taal, van iemand die deelnam aan een dichtgenootschap.
Vergelijk het met een Koran - citaat. Zo'n citaat kan heel poetisch zijn, kan heel
oneigentijds overkomen, maar functioneert vaak wel met enorme impact
in onze eigen tijd.
Kortom: onze taal heeft vele registers, die vaak nog volop functioneren.
Je stelt rond voor i.p.v. om. Dat voorstel neem ik over. Drie voorzetsels in twee zinnen
die met o beginnen is wel wat veel van het goede.
Ja, en dan die "vonken vallen uit de wereldnaaf". Dat is ongewoon. Dat is de eigen mythologie van Amos Kurzweil.
Het is ook een neologisme. Ik vond nu maar 1 hit via google en dan gaat het om een
hele goeie fietsnaaf, die met recht een wereldnaaf mag heten.
Toch komt deze mythologie niet uit de lucht vallen. Wereldnaaf kun je opvatten als
spil van de wereldomwentelingen. Zoiets als de Onbewogen Beweger van Aristoteles.
En de vonken stammen, denk ik, uit de Joodse mystiek. Maar je komt ze ook bij onze eigen
middeleeuwse mystici tegen. Fuenklein zegt Eckhart geloof ik. Vonken zijn verdwaald,
gevallen in mensen, ieder mens zou zo'n vonkje bezitten, een goddelijk vonkje, dat nu
beklemd zit, gevangen, maar eens breken de schalen en dan keert het vonkje terug naar zijn oorsprong.
Ik heb het nu niet nagekeken, maar het is een heel conglomeraat van voorstellingen die ook raken aan
of beter gezegd: deel uitmaken van wat de gnosis, de gnostiek heet.
Nota bene: in de voorstelling van Amos Kurzweil keren de vonken niet terug, maar doven sissend...
Bedankt voor je reactie.
Groet van Abel
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 15:43 12-12-2006 |
|
|
|
De tweede strofe wil de vervreemding van Amos
uitdrukken en vangen wat hij eens geloofde in het beeld van de witte raaf. Het komt misschien als geheimtaal over, dat wel.
Bedankt voor je reactie. Ja, ik vond letterlijk dat woord "eenparig" al wikkend en wegend en moest toen wel even lachen.
Groet van Abel
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 00:32 12-12-2006 |
|
|
|
De eerste twee regels vind ik zwak. Drie voorzetsels op eenzelfde 'aanwijzende' manier gebruikt, is taai
................................................................................
Ik geef toe dat de eerste twee regels niet optimaal klinken. Ik denk dat ik terugkeer naar de oorspronkelijke inzet: "Wij stonden" , dat klinkt beter.
Voor jou waarschijnlijk minder taai...
om / onder /op: die voorzetsels dienen hier de expositie,
mijn sonnet bevat ook een verhaal, je moet de situatie schetsen. Ik streef met voorzetsels naar precisie en
m.i. zijn ze hier onmisbaar: "om" brengt mensen om de gekiste dode in beeld; "onder" en "op" situeren
de bijna laatste positie: onder de verbloeming en
op de leibanden: de dode hangt tussen mensdom en aarde in.
Eerst had ik ipv "onder bloemen" "zwaar verbloemd"
maar dat vond ik te zinspelerig.
De tweede zin is zoals die nu is rhytmisch gezien ook iconisch. Je kunt hem "deinend" lezen.
"De winden wasemen" stond er eerst, maar dat vond
ik "te mooi gezegd". "De winden blazen" mag een gemeenplaats zijn, "de winden blazen (...) kilte"
is dat bepaald niet.
Bedankt voor je reageren, ik heb er wat aan, juist ook omdat ik nu rekenschap moet geven.
Abel
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
