|
wij houden woordeloos vast
aan zwaluwkleed in dagen
dat zwoele zomerwinden bloeien
gevulde vazen in het huis, en wij
gezeten aan de lange tafel
zijn één in 't denken;
de laatste resten
vergeet-mij-nietjes
leggen zwijgen in ’t gehoor
als 't zingen ooit verstomt
schijnt nooit meer zon
achter gesloten luiken
sunset 20-06-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|