 |
| Aubrey - 12:28 07-05-2012 |
|
|
De hebzucht van de mens kent geen limiet.
Privatiserend wil hij zich verrijken.
Ten eigen bate moeten bossen wijken.
Bedreigde vegetatie spaart hij niet.
Het draait slechts om die roteconomie.
Agressie van de mens lijkt niet te stoppen.
Zo helpt hij heel de wereld naar de knoppen.
Kan oorlog leiden tot een utopie?
Gelukkig is er tóch een happy end:
een grote plaag op aarde is verdwenen.
Het resultaat is waarlijk ongekend.
Een wereld van natuur is opgebloeid.
Een paradijs op aarde is verschenen:
de mensheid heeft zichzelve uitgeroeid.
|
|
|
Reactie gegeven door Heraclitus VII - 01:40 09-05-2012 |
|
|
|
Het sonnet, waarop je reageerde kan ik me niet herinneren, het jouwe wel.
Jij hebt de zin van het leven duidelijk ontdekt... :-)
Met vriendelijke groet,
Henk.
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 10:10 08-05-2012 |
|
|
|
Beste Henk,
Het doet me goed, dat je me aan jouw rustgevende gedachte herinnert.
- En je visie op de zin van het leven is voor mij heel herkenbaar. Misschien herinner je nog dit versje van me:
Wat vergeefs? Niks vergeefs!
Gelukkig ben ik niet vergeefs geboren.
Integendeel: 'k geniet met volle teugen,
terwijl ik door een selectief geheugen
vergeten ben, wat mij zou kunnen storen.
Genot beleef ik aan het nu en hier,
beseffend, dat m'n lieve ouders beiden
ter wille van een kind onveilig vrijden.
Ik denk aan hen terug met veel plezier.
Al ben ik nietig, mijn geluk is groot.
Het liefst pluk ik de dagen levenslang,
of ik nu wandel, luier, speel of fiets.
O ja: ooit zal ik sterven. Voor de dood,
die Hein, ben 'k om de dooie dood niet bang.
Als die me haalt, dan hoef ik lekker niets!
(Nav een sonnet waarin beweerd wordt dat we
allemaal vergeefs zijn geboren. Ik kan het helaas
niet terugvinden.)
Veel plezier!
Vriendelijke groet,
Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door Heraclitus VII - 02:19 08-05-2012 |
|
|
|
We zijn hier net en we blijven maar even...
Dat vind ik al heel lang een rustgevende gedachte.
Een gedegenereerde diersoort, die zichzelf zo serieus is gaan nemen, dat je het als lachwekkend kunt ervaren.
Een universum dat 13,8 miljard jaar geleden geschapen is om op de derde planeet van één van de letterlijk ontelbare sterren volgens sommigen zo'n 8.000 jaar geleden 'een experiment' uit te voeren en volgens anderen een evolutie heeft plaatsgevonden die z'n weerga niet kent...
De wereld zal na ons nog lang een 'paradijs' zijn, alvorens de zon implodeert en het leven in ons deel van dit universum ophoudt te bestaan.
Maar wat is dan de zin van het leven?
De zin van het leven is de zin die je er zelf aan kunt geven... door bijvoorbeeld aardige gedichten te schrijven.
Gedichten, die je soms kunnen helpen bij het op een rijtje zetten van wat gedachten... :-)
Met vriendelijke groet,
Henk.
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 23:02 07-05-2012 |
|
|
|
We zitten op één lijn, Maaike: ook ik denk, dat we nog wel een hele poos meegaan . Bovendien kan ik je genegenheid voor mensen en andere dieren positief waarderen.
Ik vind mezelf ook diervriendelijk: dieren eet ik niet!
Veel plezier!
Vriendelijke groet,
Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 22:50 07-05-2012 |
|
|
|
Fijn, dat je m'n versje weet te waarderen, Katja.
Je verhaal heb ik met plezier gelezen en ik voel me vereerd, dat ik je daartoe met een van m'n sonnetten heb kunnen inspireren.
Vriendelijke groet,
Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 22:45 07-05-2012 |
|
|
|
Ik heb genoten van het kostelijke commentaar, Milou.
Bijzonder leuk, zoals dat je dat vonket er weer bij weet te betrekken!
Ik denk, dat de mens nog wel een poosje zal blijven bestaan, al is hij in die half miljard jaar (zie ArjenL hieronder) als een soort eendagsvlieg te beschouwen.
In het ons gegunde poosje wens ik je nog heel veel plezier!
Vriendelijke groet,
Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 22:25 07-05-2012 |
|
|
|
Hartelijk dank voor je uitgebreide en boeiende uiteenzetting.
Ik bewonder je optimisme en ben benieuwd naar de poëzie waarin je dat verwerkt!
Vriendelijke groet,
Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 22:18 07-05-2012 |
|
|
|
Juist!
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 17:50 07-05-2012 |
|
|
|
Ik vind mensen over het algemeen leuker dan paarden en honden, maar er gaat natuurlijk niets boven de kat, de olifant, de koe, het varken en de kraai.
Snel uitgeroeid zie ik ze niet raken. Dat zou belachelijk zijn.
Groetjes,
Maaike
|
|
Reactie gegeven door milou - 17:21 07-05-2012 |
|
|
|
Ik hoop toch dat de mens nog een tijdje mag blijven bestaan. Wie gaat anders sonnetten, limericks of haiku's schrijven. 'Een 'oote oote boe' ja dat kan misschien wel een koe,maar in zeventien lettergreppen zichzelf neerplaatsten dat kan alleen een Hai-koe.
En al schrijft niet iedere mens een perfect sonnet dan rest ons toch nog altijd het onverbeterlijk vonket.
En waar blijft de limerick als ook de Aubrey is uitgestorven, of is dat geen mens misschien maar een vreemd soort amfibie?
Laat de mens nog maar wat dichten, misschien vergeet hij vroeg of laat zijn economische plichten, wordt hij een dier als alle ander tevreden met zijn stekje zonder nieuwsberichten.
Knap Aubrey!
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door ArjenL - 14:55 07-05-2012 |
|
|
|
Nou bestaan mensen zoals ongeveer wij nog maar net he: een jaar of tweehonderdduizend (als al), en daar tegenover krioelt onderhand al een half miljard jaar van alles en nog wat over de aarde.
Als we al vergelijkbaar zouden zijn met een ziekte, dan is dat... poe... eh, een korte niebui misschien, of een hik na een te snel genuttigde maaltijd.
En zélfs dan nog: van onze tweehonderdduizend jaar zijn we nog maar tienduizend jaar "beschaafd", en van die tienduizend jaar zijn we nog maar honderd jaar technologisch ontwikkeld.
Ik bedoel: laten we nog een beetje geduld hebben met onszelf, we zijn de eerste "echt" intelligente soort op aarde, we zijn nog piepjong en dwaas, en hebben niemand als voorbeeld, dus we prutsen maar wat aan terwijl we door schade en schande langzaam (maar hopelijk steeds sneller) wijs worden.
Zou zonde als dat spannende leerproces zomaar opeens zou ophouden.
(Tijd en rust ontbreken even om dat te poëtificeren- hoewel het het eigenlijk wel waard zou zijn: een mild en optimistisch gedichtje over de toekomst van de mensheid... he, ja, leuk project voor komend weekend ofzo :-) )
|
|
Reactie gegeven door Katja Bruning - 14:03 07-05-2012 |
|
|
|
Goed sonnet en ook leuk (voor een keertje) om eens iets serieus van je te lezen.
Je hebt dit thema al eerder aangesneden, te vinden onder een verhaal van mij, dat ik weer naar aanleiding van dat gedicht van jou had geplaatst.
http://www.lettertempel.nl/gedicht.asp?storyid=24149
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 13:39 07-05-2012 |
|
|
|
De mens is het meest roofzuchtige dier op aarde (:
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
