|
[zielen drijven]
in een oceaan en geen bericht bereikt hen
geen brief, enkel de golven en het gezang
van een wind; geen lichtblik, geen zicht
maar een zacht aanwaaien, nachten lang
in schemerlicht; en eindelijk schenkt hen
een plaats hoop na de duistere wateren
langzaam een strand en rijpt het geloof
dat misschien daar het vredesland wacht
werkelijkheid verzinkt in een nevel, het hart
in het vergeten; onder het steunen van de zee
glijden levens door de nacht:
bedachtzaam, kleurloos en zo vol smart
sunset 06-05-2012
|