|
sprekend beeld
nu ik mij verstout dat niet steen en hout
het glanzende goud of zilver kan spreken
maar al meer dan twintigduizend weken
het gulzig heb bekeken en mij diep diep
heeft bekoord en niet eerder gehoord dat
nu door lucht en wolkenwinden zo rank
als een hinde en draden van glasvezel te
zwerk een wereldomvattend werk op
zwermen van schermen zo mega als mini
bij ontij en nacht te licht en te zacht
ons betoverde en veroverde onze ziel die
het wel beviel dat wij alles konden weten
en aanbaden onszelf in het beeld dat wij
smeedden zoals op patmos werd getoond
uit: een-ster-ver-wacht
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|